Fikircikler

Gaziantep ve Şanlıurfa, tarih boyunca benzer toplumsal yapılara sahip iki komşu şehir olarak bilinir. 20. yüzyılın ortalarına kadar aralarında belirgin bir farklılık yokken, özellikle 1950’lerden sonra Gaziantep’in sanayileşme süreci hızlanmış, Şanlıurfa ise tarım ağırlıklı yapısını büyük ölçüde korumuştur. Peki, bu ayrışmanın arkasında hangi tarihsel ve toplumsal nedenler vardı? Yazı yapay zeka desteğinde yazıldı ve bu […]

İki gün önce düşünmeyi ve yazmayı seven bir Facebook arkadaşım bu konuya değindi. Entelektüel dediğin, diyordu, dünyanın her tarafında bireyi devlete karşı savunur; bizde ise devleti savunur. Kısaca belirtecek olursam o gözleme dayanarak şunu savunuyordu: “Öyleyse Türkiye’de entellektüel yoktur.” Bİzde Entellektüel Yok mu Gerçekten? Bence de yoktur, ya da en iyi ihtimalle kıttır. Sosyolojik anlamda

İçimdeki karmaşık yoksunluk duygusunu etraflıca anlatmayı isterdim. Öfkeli muhaliflerinin bile gidişinden sonra hayır dualarla andığı bugünlerde değil, belki daha sonra onu uzun düşünüp özlü yazmalı, dedim ama yazmadan edemedim. ….. Haberi duyduğum anda ağzımdan o söz çıktı. -Kurtuldu, dedim. Etraftakiler şaşırdı, açıkladım: -O koşullarda yaşamak çok ağır bir ceza olurdu. Kişinin ileri yaşlılık halleri veya

Moda kılınan deyimle ‘yeniden dengelenme için’ yani büyük krizimizi aşmak için ek tasarruf yapma mecburiyeti yeterince anlaşılmış değil gibi geliyor bana. Borç yükü azaltılacağına göre kesinlikle ek tasarruf yapmamız gerekiyor. Türkiye’nin tasarrufunu iki yıl için en az gsmh’nın yüzde beşi kadar artırması gerektiğini düşünüyorum. Bu tutar iki yıl için yaklaşık olarak 65-70 milyar dolar (yani

Faşist Bu sözcüğü de, onun isim hali olan faşizm kavramını da oldum olası hiç sevmedim. Sanırım, epeyce çabama rağmen yeterince tanımlayıcı bulamadığımdan. Mussolini ve belki Hitler ile onların iktidarları için kullanılmasını yerinde ve doğru buldum, bunun dışında faşizm sözcüğünü düşünce dünyama almadım. Çimle içimde bile pek kullanmadım. Dahası, faşist lafını zamanla küfür sınıfından sayar oldum.

Urfada sık söylenen bir söz var: Eşeğini dövemeyen semerini döver. Mevlana’nın bir deyişinde aynı fikri ifade etmiş olduğunu bir dostum paylaştı yakınlarda. Neyi anlatıyor? Aşağı yukarı şunu: Gerçek veya esas sorumluyu bulup yaptırım uygulamaya çıkarlarımız veya fikir dünyamız engelse, durumu kurtarmak yani yine de yaptırım uygulamış olmak için gözün ilk gördüğü elemanı yaptırımlarız. Ve bu

Aşağıdaki satırları bundan iki yıl önce yazıp Facebook sayfamda başlıksız olarak paylaşmış ve unutmuşum. Bugün yeniden önüme geldi. Hiç değiştirmeden paylaşacağım. Başlığı destekleyecek birkaç cümle eklemek isterim. Son yıllarda her seviyedeki yönetim ve yürütme organını kemiren belalı bir kertenkele sürüsü peyda oldu. Cumhuriyet tarihi boyunca belki ilk kez bu denli çoğaldı ve görünür hale geldi.

Bu bir imdat çağrısı. İnsanın içini acıtan bir çağrı. Sanki sürünmekten derisi kabarmış bir yoksulun son umudu gibi. Buradaki (FBook) sayfa arkadaşlarımdan birinden gelmiş. Sanırım dün gece yazmış, harfleri büyütülmüş bir tek cümle: Aşka saygısı olan para göndersin. Yalpalaya yalpalaya çarpılıp durmaktan her yanı morarmış ve bir yerleri kanamış garip bir insan evladının suskun çığlığı..

Çok duymuşuzdur bu lafı. Sizi bilmem ama, kafam böyle bir taçlandırmayı bir türlü yemez. Cahiller daha mutlu. Yakınmak veya övünmek cümlesi olarak kullanışlı olabilir. Ama gerçekliğinden geçerliliğinden hiç emin değilim. – Cehaletin dik alası nasıl mutlu olacağından bihaber olmaktır kardeş, diyecek olana ne dersiniz? -Bilmem valla. Öğrendikçe, bilgilendikçe mutsuz oluyorum ben, diye yemin billah etmekten

ABD tarihinin en fakir başkanı. Politik hayatında güç yerine erdemi, savaş yerine barışı öncelemesi ile bilinir. Sade ve iyi bir insan olarak kalınca, muktedir bir politikacı ve de şahane bir başkan olamazdı. Acımak zayıflıktır yüksek tepelerde. Merhametse hastalık. İyiliksever bir insandı o. Barış ve anlayışın yaygınlaşmasına, insan haklarının gelişmesine hayat boyu katkısı nedeniyle 2002 yılında