Ay Işığının Altında Göçebe -Tamer Dursun
Çok imrenirim, arkalarından mendil sallanan, su dökülen, dualar edilen insanlara. Aradan yıllar geçse de, çocukluklarının geçtiği mahallelerde oturanlara da imrenim. Hani, dara düşseler, zorda kalsalar, mutlaka çalacakları bir komşu kapısı ve oturup dertleşecekleri insanlar vardır. Doğumda da, hastalıkta da, ölümde de yanıbaşlarında hep bir el, sımsıcak ve yürekten uzanan. Nedense, ben hep göçebe yaşadım ve […]
Ay Işığının Altında Göçebe -Tamer Dursun Read More »